Nádegas

A ver se co aforro enerxético tan importantísimo que imos lograr por mor destes absurdos cambios horarios, podo permitirme volver pagar catrocentos cincuenta céntimos (tres mil reás) por unha caña no Gijón.

Que me atenda o camareiro de chaqueta branca con galóns de almirante e andar tranquilo de avezado grumete.

Ben sei que nin hábito  nin abadía fan ao fraile; pero a min aquel lugar inspírame. Non sei se polo ar que fala en pretérito, se polas litografías con nádegas ben debuxadas dunha femia que me volven ao presente. O certo é que no futuro quero volver.

Foto: O meu primeiro libro. Busco editor

Perspectiva

Un amigo mestre adoita contar unha historia protagonizada por un alumno ao que lle encomendaron facer un exercicio de expresión escrita sobre a vaca.

O rapaz despachou a tarefa dicindo que a vaca é un animal que ten catro lados. E numerábaos así: diante, detrás, esquerda e dereita.

Cando ía entregar tan exiguo traballo, o mestre mirouno e inquisitivamente preguntoulle: - Namáis?. O rapaz, con xesto decidido,  retomou o labor riscando onde puxera "catro" e escribindo "seis". Completou o retocado engandindo na relación "o de riba e mailo de embaixo".
Está claro que o pupilo presenta unhas notables carencias de coñecemento sobre a vaca, pero amosa ter moi claro que o espazo é un escenario multidimensional que se pode observar sempre dende moi variadas perspectivas.

Foto: Pupila centrada nunha soa perspectiva. 

Adwertencia

O afán capador de certos políticos cara as linguas minoritarias do Estado é tan notorio como ignominioso.

Avisan do seu paso co chifre do BOE e capan coa afiada coitela da Lei Orgánica; simulando desinfectar con abundante artillería demagóxica que se ampara en trilingüismos falaces.

Parece que sufren (tamén) de alopecia neuronal ao non decatarse que con dúas linguas no cerebro é posible falar perfectamente.

Iso sí; cando non hai maneira de articular palabra a xeito é tendo as dúas na boca.

Foto: Dándolle ás linguas

Amor

Xa sabiades que hai amores que matan e hainos que avivecen. Cegos ou auténticas luminarias; intrínsecos, inapropiados, indecentes, pecaminosos, santificadores...

Sabiades que o amor podía ser tolo, cordo, intenso, sutil, exhibicionista, vergonzoso, doce, amargo, despiadado, compasivo, atroz, tenue, volcánico, temperado...; pero sabiades que tamén pode ser metálico?

Foto: Escavadoras namoradas

Rezar

Hai días nos que nin rezar podo;

dilatando as veas de tal modo

que case me doe respirar.

Días en que nada resolvo,

que me mancan ata os fíos de seda nos que me envolvo.

Días de escasa creatividade e acugulados de pura estupidez.

E circulan polo dixestivo torrentes de acidez, 

rebechando pola coliga altas voltaxes de tensión.

Respírase no ar o cabreo,  sábese que hai partículas de mala hostia en suspensión.

Sen concretos motivos e con miles de concrecións, 

hai días cargados de pésimas intencións;

días nos que estás de todo 

ata os mesmísimos collóns.

Foto: Cruceiro de Alvidrón. Amén