martes, 26 de xullo de 2011

Mar

Fermosura de litoral que baña as rochas de pedernal e lambe con igual floritura as finísimas partículas de area. Despensa de famentos, lacena de farturas, artesa de reservas. Vieiro de namorados, camiño de labores, estrada de canteiros das olas, de labradores do peixe, de enxeñeiros do salitre ...
Ti, noso mar, cumio de deleites contemplativos, excelsa solaina da costa preñada de riqueza vital e visual, que nutre e alimenta a mente e mailo espírito; amósate maino para reterte neste salaio.
(E se algunha terrícola te invade á beiriña, mariscándote,...mellor que mellor!)

Foto: Mariscando. Ou non..

venres, 22 de xullo de 2011

Ulir

Hai quen alardea de ter seis, pero cos cinco ben afinados xa podemos licuar ledicias. Pode haber preferencias para definir liderazgos; pero non resulta doado -sin botalo á pesca pillota- a elección de cal prescindir.
Un gusto tocar delicadísimos encaixes admirados en golosa visualización previa, que van provocando latexos nun bambeo excitante que se poboa de pinceladas arrecendosas, tan lúbricas como lascivas. Un equipo que pedalea en equilibrada comandita na procura da satisfacción total, do cumio elevado, do éxtase sublime...
Si, ten eivas; pero son mínimas: a ver a quen carallo lle importa non saber a que ulen as nubes!

Foto: Ulindo o mar. Azul e salgado

luns, 18 de xullo de 2011

Paciencia

Moito tempo se gasta na procura do que non se da atopado; e outras veces, así como quen non quere a cousa, aparece sin que supoña esforzo de localización.
Non hai nada peor que sexan as premuras as que nos meten présa, xa que neses casos hai moitas posibilidades de non dar pez con bola.
Sin defender a pasividade absoluta, decántome por deixar claro que en moitas ocasións convén mergullarse na paciencia para que sexa o pez o que da na bola.

Foto: Con cebo natural.

venres, 1 de xullo de 2011

Folgar

Operación saída. Ímonos todos. Fuximos. Marchamos. Rachamos coa monotonía na procura da retención. Aparcamos a pucha da indignación para calarnos o pucho da indiferencia. Durante unhas xornadas esquecémonos de Grecia, que xa non fai gracia, e collemos o coche que nos ausente de rescates, salvamentos e inxeccións de liquidez.
Por un par de semanas imos esquecernos do que hai que lembrar, folgar despois de non facer nada. E todo elo fora do fogar. Que cousas!

Foto: Collendo o coche