No ADN galego vai inserto un código que nos manda santificar as festas. Gastronómicas por suposto.
Temos un algo que nos leva a examinar a conciencia o almanaque festeiro para non faltar a ningunha que se nos tercie cercana. Pasamos de puntiñas a contrición polas ausencias a edicións anteriores e confesámonos ferventes do santoral enteiriño.
E cando imos participamos activamente achegándonos ata o altar para recibir a comunión. Con devoción por suposto.
Foto: Parroquiana do polbo do gran sabor.
(Feira do Viño de Chantada 2016)
