sábado, 17 de maio de 2014

Chuvia

Hoxe quero berrar baixiño para que me escoiten os xordos, e que a nosa fala enxaugue -coa sonoridade que nos é propia- os acentos de imbéciles e escuros que nin nos entenden nin fan por nos entender.
Hoxe quero buscar na despensa das ideas a ola das palabras,  para untarme na dozura da súa pronuncia.
Hoxe quero mergullarme nas letras dos nosos autores que falan de herbas pequeniñas e de árbores grandiosas.
Hoxe quero que chovan ditongos de ledicia; que veñan treboadas de substantivos para que siga salpicándonos -mil primaveras máis- esta sinfonía de corcheas verdes baixo o paraugas da lingua galega.
Hoxe quero. E mañá tamén.

Foto: Fonte das palabras.

6 comentarios:

paideleo dixo...

Eu tamén me xunto ao teu desexo.

Anónimo dixo...

Imprescindible querer todolos dias si señor.
Moi fermosa esa choiva de letras galegas

peke dixo...

Sempre se quere. :D Encántame a fonte.

mariajesusparadela dixo...

Porque levas na frente unha estrela, porque levas no bico un cantar.

Raposo dixo...

Fermosas verbas que a lingua galega ben merece.
Súmome ós teus desexos.
Apertas

Alís dixo...

Non deixes de querer e de facelo así de ben.
Fermoso (o texto)

Bicoss