Na miña sequía mental desta semán pasada tivo moito que ver a friaxe que pouco a pouco semella que vai adecuando o calendario estacional coa realidade. Foi unha semana intensa laboralmente, pero moi pouco productiva a nivel persoal.
Nin siquera me fixaba na explosión colorista das flores que adornan algunhas beirarrúas que hai no itinerario matutino cara o traballo. Imperdonable. Prometo ser máis considerado en adiante.
7 comentarios:
Pois si, por que esa explosi�n de colorido nas flores � �nica e irrepet�bel. A pr�xima vez que pases por al� xa non estar� igual... bc
Seguramente non serán iguais, Úrsula; pero xa as capturei nesa imaxe e dese xeito enmendei parte do meu erro.
Un bico, e graciñas por vir
Bonita foto, pero falando do tempo, xa era hora de que comezara a ir frío.......
A foto moi fermosa si, e tamén opino coma veca, xa ia sendo hora de que chegase do frío.
En canto ao que contas Chousa da Alcandra, as veces o profesional e cotián impídennos desfrutar do que somos, o caso está en que esta temporada non se convirta nun costume.
Un bicos dos grandes, si?
Semella que había ganas de frio eh?. Boeno, pois eu cantarei con máis énfase á primavera.
Graciñas polos comentarios e pola visita!!
Onte regaláronme un ramo de flores igualiñas que as desta foto, pero as miñas son amarelas. As teño no despacho en auga, a ver o que me duran ... Son preciosas.
Silvana, teño escoitado que se lle botas unha aspirina na auga...duran máis.
(En todo caso ás da miña foto, coas últimas xeadas, case lles fai falla mellor un frenadol).
Saúdos
Publicar un comentario