venres, 19 de outubro de 2007

Espora-dico

Empeñámonos en manter unhas composturas que non sempre son axeitadas para a nosa columna vertebral. Finximos ata orgasmos (seica), e din que é para non facer mal ao próximo. Seguramente é certo, pero... e se nos mancamos nós mesmos?

Ás veces as cousas máis importantes, complicadas e puramente vitais sostéñense en base a unha arquitectura aleatoriamente perfecta que as fai indestructibles á vez que vulnerables.

(Hoxe viñen filosófico, pero e que cunha botelliña de mencía regando a cea, un pode permitirse certos luxos. Qué carallo!!!)

4 comentarios:

A Conxurada dixo...

Se quer�as algo m�is tenro, f�goche unha suxerencia:

Contos de cama sen rombos, do 2/10; ou os post do 2/9 e o 14/8 da mi�a blogue....e xa me contar�s.


Sa�dos

Chousa da Alcandra dixo...

Graciñas polas suxerencias (xa as bebín), e tamén pola tua visita. Seguirei asomándome á tua xanela por ver como te dispes (con e sen sutilezas).

Saúdos conxuradamente desexados!

Raposo dixo...

É que o mencía ten unha arquitectura aleatoria de manda truco!

Marinha de Allegue dixo...

A reflexión é moi acertada debemos pensar e ternos máis en conta.

Unha aperta e gracias pola túa visita volta sempre que gustes.
:)