Insinuando xestos pasamos unha boa parte da vida. Cecais para ocultar outras poses menos fotoxénicas no mundo da expresividade corporal.Deso saben moito os asesores de imaxe, que se gañan unha pasta por descubrir cal é o lado bo de cada quén, e así poder enlatar o produto para o seu consumo masivo en forma de papeleta electoral.
Mentras tanto, eu sigo considerando que todo canto nos ofrecen son meros esbozos dunha realidade inacabada, pendentes sempre do matiz final e coas imprecisións precisas para agochar o que non gusta que sexa visto. Alevosía en estado puro!
Foto: Esbozo de Chousa.
30 comentarios:
Alevosía sí, pero por riba co noso consentimento que eso é o peor.
Un saudo... dos de verdade ;)
Cousiñas de Ro
Aleivosía en estado puro si que eran aquelas fotos de Fraga rexuvenecido. Se non se chega a xubilar, acaba poñéndonos unha foto da primeira comuñón.
Saúdos
Isso é o problema das sociedades primeiromundistas actuais encardinadas no narcisismo mais atroz que tenhem assesores de image, ignorando que o melhor de cada quem está no seu pensamento, na sua ética e nas suas acçons... assi nos vai.
Poden facer moitos esbozos e usar o photosop as veces que queiran, se ó final nadie vota por unha foto. O peor é que seguen gastando unha porrada de cortos nas campañas, que hoxe en día fan moita falta.
O de Fraga era o caso máis claro.
O teu esbozo si que é orixinal.
Apertas.
A pesar de las apariencias, nada como pasar un rato observando a alquien para ver mucho mas allá de su corbata o su corte de pelo. Las posturas, los gestos, la forma de hablar nos delata, eso es muy difícil de ocultar por muy buenos asesores que tengas, o se es un maestro o el Yo aflora mas de lo que se creen. De lo que nos creemos...
Otra cosa es que nos creamos lo que queremos creer... eso, maquillado o no, con ganas de creer, da igual la apariencia.
bfles sin poses
Tío, pois eu decateime por decirmo e por fijarme, que senom léveme o dianho se te reconhecía hahahaha. Estas desconhecido de tudo
Carlosm
Vaia, hoxe coincidimos con autorretratos!
A imaxe sempre é manipulable, pero a realidade tamén. Somos subxectivos e iso fai que, para ben ou para mal, cada realidade sexa diferente. O lado escuro do asunto ben cando o que se intenta manipular son as ideas alleas.
Foi bom passar por aqui.
Boa semana.
essa foto é para as próximas eleizons?
beijos
A verdade nunca está toda á vista, sempre quedan veladuras, misterios ocultos, por moi transparentes que sexamos, todos temos sombras...
E todo está manipulado polo márketing. Todo se vende, todo se compra.. Todo. O precio é a variable.
Tamén todos temos asesores de imaxe. Nós mesmos, cando non nos podemos permitir outra cousa mellor, asumimos ese rol. Ás veces facémolo ben.
Un bico pola cara boa, e de balde!!
Pola outra banda.. Alevosía, claro que sí. As campañas eleitorales non teñen case nada de verdade... ¿realidade inacabada?... ¿e cando empezou?. É un show, unha performance, nada que ver co que tiña que ser realmente...
Gustaríame dicir que a min xa non me enganan.. jajaja, pero iso é unha tremenda arrogancia pola miña parte. A arte do engano non ten límites para eles. Políticos.. agss.
Pero as apariencias enganan.. é mellor non fiarse nunca do que se aparenta ser. ;)
Un esbozo é o máximo que podemos ofrecer. Que sexa sincero é o que é raro.
Foto alevosa onde as haxa, si. Menos mal que foi de día para non poder acusarte tamen de nocturnidade. Apertas
Souto
Como o wonderbrá que fai dos meros esbozos dunha realidade inacabada, unha plenitude pendente sempre do matiz final e coas imprecisións precisas para agochar o que non gusta que sexa visto.
Tes unha silueta que nin Brad Pitt en Thelma e Louise........
bonitas margaridas e preciosos tocos que separan o asfalto da herba. Por non repetirme...¿qué che vou a comentar, se todo o que pensaba xa o resumiron? jejeje
Eu penso que nin iso, penso que nin sequera saben que quererán debuxar finalmente... e improvisan e improvisan cos nosos cartos.
Algúns nin cunha morea de asesores de imaxe se arreglan. E non o digo por ti, que conste, he,he!!
A realidade debe estar, a pesar de todo, sempre inacabada, senón quizais non teriamos lugar para a nosa interepretación particular na mesma.
Penso que o millor lado de cada un (xunto co peor) agárdase agochado dentro da envoltura de pel, pelos e lunares que nos recobre.
O día que inventen unha máquina fotográfica que seña capaz de amosalo, moitos dos adictos aos retratos deixarán de selo, por medo a descubrir que, en realidade, o seu lado malo é máis fotoxénico que o bo.
Un saúdo e grazas pola túa visita
Falla a nocturnidade nesta imaxe, claramente. Alevosía pode ser que sí. En estado puro, seguro.
Por certo que hai asesores de imaxe que teñen unha visión do que é a imaxe pública un chisco diferente á miña. I é que ver a certos personaxes con esas medias melenas estilo anos 70, como Aznar ou Mendez, non é o meu estilo.
Pero claro, o da imaxe é certamente subxetivo, e o que para min é un adefesio, para a xeración dos 50 e tantos largos (prontos os 60) debe ser "elnovamas". Osea.
Saludos
Gustame a palabra alevosía e gustame como a empregas ti neste texto.
As sombras engañan pero as personas que as proyectan tamen poden engañar. Así que faise necesario andar con moito ollo. E se falamos de politica moito mais ainda.
Saludos dun galego en Madrid
alevosia, ui...
viagem directa a gil vicente!! :)
[ sinceramente, tens uma bela sombra
prefiro sombras a sol, resta dizer,
beijo
~
Vexo que o home de sombra tamén fixo unha foto. Que retrataría? No teu caso ben se ve que retrataches unha sombra. Os homes de sombra saberán de fotografía?
Luky Luke era máis rápido que a súa sombra. Poida que este home de sombra chiscase o obturador antes ca ti?
Sabes que? Imprésioname a súa estatura. Seguro que habería de ter tamén unha gran talla moral para gañar unhas eleccións. Na vida de luz os homes teñen sombras, na vida das sombras quizais os humanos teñas luces.
Eu desde a vida da luz, mándoche apertas.
Abraiado polos comentarios que a miña (mala) sombra vos inspira. Así e todo son bo (qué vou dicir de min mesmo, se ata a lei me ampara no senso de non falar mal da miña propia persoa); se fose malo, as margaridas secaríanse na cercanía da miña sombra...
Con todo o boa que é, cando me presente electoralmente, hei dar cara; que nesta imaxe...case parece que dou o cu; ainda que (xúrovolo) estaba de fronte.
moi boa reflexión e moi boa imaxen... a verdade e que todos temos cousas que ocultar o cousas que mellor que non se sepan... por miles de razóns.
biquiños.
gústame a foto de verdade, as sombras tamén dicen moito.
Todo depende da perpectiva e non é igual unha sombra no inverno ca no verán.
ahí lle deches! da mesma vida falas: realidade inacabada,
sempre faltando a grafía última, e constantaes imprecisións...
(pois, se e así... para canto mais...)
saiuche moi sexy a sombra.
Saiume sexy, si; e que o que nace bonito...
(Agora coa fotografía dixital é unha virguería. Podes facer trinta e sete disparos que o revelado non che vai sair máis caro! ;-)
Publicar un comentario