A do día 10, a da rapaza fresquiña con vaqueiros bonitos e de marca relucida, foi a entrada número cen deste blog. Unha centena de posteos xa parece cousa seria, ainda que o "posteador" semelle que o toma todo a chufla.Hai que abordar as cousas con certa trivialidade, que as serias xa nos mudan o rictus elas por sí solas; de xeito e maneira que, mentras nos quede un gurruchiño de licor no vaso, brindemos sempre pola ledicia, o cachondeo e maila retranca.
Como non podía ser doutro xeito (e xa era hora), efectivamente esa foto levaba unha trampiña. Sí, os que desconfiaban de corno queimado tiñan razón. Todo era real, agás que busquei un sitio que me pareceu moi axeitadiño para asinar a fotografía...Pero non me negaredes que lle quedan que nin pintados!
