mércores, 21 de novembro de 2007

Perspectiva

Cando miramos non sempre vemos. En moitas ocasións percibimos.
A capacidade perceptiva acaba por distorsionar certos detalles da realidade que poden escarallar a mensaxe ou, se cadra, engrandecela.
Decía Machado que o ollo non se define como tal polo feito de que o poidamos ver, se non pola cualidade sinxela e complicada de que él mesmo nos pode ver.
Todo é subxectivo, incluso cando se mira con perspectiva.

(Foto: Parra, horta, hórreo...ou viceversa?)

13 comentarios:

Anónimo dixo...

a veces solo vemos lo que deseamos ver.tienes razon
me gusta el blog

Mararía dixo...

O cerebro percibe e tamén rellena os ocos, en función das experiencias, etc., por eso cada un percibe a sua propia realidade.

Encántanme esas fotos que sacas, debes de vivir nun sitio precioso.

Un saúdo.

Anónimo dixo...

Fíxate que a min encantame mirar as cousas que me rodean a cotío facendo un exercicio: Miralo todo coma se fose a primeira vez que o vexo. E podo asegurar que cada día descubro unha cousa nova.
Bicos

A Conxurada dixo...

Ben, unha vez máis concordo plenamente contigo.

biquiños perceptivos.

pitima dixo...

Sobre todo, la perspectiva es lo más subjetivo. Todo es diferente según desde dónde lo mires y según con qué lo compares. Eso es la relatividad (restringida, general.. como quieras, todo es relativo y nada es real del todo, y total, para qué..)

milonga dixo...

a perspectiva nunca deixa de ser persoal ou si?

ou funcionamento do ollo, visto como máquina(entre comillas) é o que é, logo esta a visión de cada un de nós.

así que dende a túa perspectiva das cousas ti tes unha visión xeral ou concreta de algo, dende a dos outros a visión sempre difire un pocuo, cousas da propia experiencia. logo está a perspectiva obsextiva, dificil de conseguir, non?

de todos modos o enriquecedos é coñecer a dos demáis creo eu.

así que me sigue enriquecendo a túa.

que gañas de coñecer máis a chousa!!!

e o hummm é un pensamento as veces non hai nada que dicir só que pensar

Druid dixo...

A perpesctiva e relativa, tanto coma as cores... para alguén un coche e amarelo, e para outros "verde pistacho"....
Como dicia "Coco"... "Ahora estoy cerca... ahora estoy lejossss".

vermella dixo...

Estou dacordo contigo,unha cousa ver e outra percibir.
unha aperta e preciosas fotos as que quitas.

Elvira Carvalho dixo...

Quantas vezes olhamos e não vemos ou não queremos ver o que é pior.
Um abraço

Chousa da Alcandra dixo...

Gústame que gustedes das miñas fotos. Nelas vai tamén o meu ollar. Graciñas por vir. Graciñas por mirar e tamén por comentar.
O sitio onde vivo é... Boeno, so é cuestión de perspectiva!!

Bicos

Raposo dixo...

Con perspectiva ou sen ela gústame mirar e ver as tuas fotos. Son fermosas.

Elvira Carvalho dixo...

Hoje distribuição de mimos aos amigos.
Só não aceita quem não fôr amigo.
Abraços

Ángeles Mallo dixo...

Precioso o post, graciñas por pasarte polo meu.Con esto fixechesme lembrar un libro que me foi recomendado por alguén moi especial,é de Paul Wastzlawick, el sentido del sinsentido, creo, non só a perspectiva e importante tamén a percepción que nos ven dada pola cultura.BICOS.