Seica corren malos tempos para a lírica. Pero se botamos unha ollada ao que deixaron escrito os nosos avós axiña observamos que as realidades de cada presente sempre estiveron encetadas de eivas, complexidades e atrancos.
Vivimos atravesados polas lanzas das preocupacións que, se non existen, axiña nos ocupamos en crealas; xa que o ser humán non sabe vivir unicamente de ledicias.
Por tal motivo gústanos enzoufarnos nas desgrazas e prestar oído á trifulca de mediocres que disparan balas de tinta coa única intención de alimentar os seus petos á conta dos nosos medos. Sempre se viviu mellor vendendo miserias que catapultando éxitos.
Deberíamos coidarnos máis dese ruido mediático e protexer os nosos corpiños delicados. Que non somos de ferro, carallo!
Foto: Home de parafusos. Baiona
10 comentarios:
Unha frase moi certa esa de que o ser humano non sabe vivir solo de felicidade.Parece que necesitamos cousas malas tamen.Por eso votamos o PP hahaha
Gustoume o titulo que le puxeches a foto.Moi ocurrente.
Bico
Deberiamos... pero...
Bico lírico.
Ti sempre tan acertado,
parece que gusta de aproveitar o medo
e facernos emporcar un día sí e outro tamén nas súas porcas miserias.
Bicos
Di que si.
Eu xa non poño as noticias para almorzar pola mañá!
[Eu coincido contigo en que as realidades de cada presente sempre foron complicadas]
o morbo sigue vendendo.
biquños,.
Non só non somos de ferro senón que a maior parte do noso corpo é auga. Se aínda fora víño...
Pois é ben sabido que coa ledicia chégase moito máis lonxe, o noso corpo funciona mellor, a nosa mente se aquieta e ata o noso sistema inmunitario está pletórico.
Por iso, fagamos uso das boas enerxías e non fagamos caso a este ruído mediático que só quere meter mais medo no corpo!
un bico con boas vibracións.
Os noticieiros, amosan traxicomedias día tras día.
Menos mal que sempre nos quedará a música para protexernos e deleitarnos!
De acordo :-)
Tenho andado distante da blogosfera. Hoje, apeteceu-me matar saudades...
Beijos.
Publicar un comentario