domingo, 29 de agosto de 2010

Figura

Cando por maio era por maio, e anunciábase que ía vir a calor; decían os telexornais que chegaba o momento da operación bikini.
Agora que se vai agosto e proclámase a época de coleccionar as chorradas máis interesantes, inútiles e carísimas, seica é tempo tamén de recuperar a forma perdida. Moito debemos cargar o carro, que sempre nos andan avisando de que hai que subir os ladrairos!
Eu non sei como o fan, pero hainas que deben seguir sempre os consellos de temporada; pois véxoas a cotío esbeltas, macizas e cachondas. Tanto ten que as mire en setembro, abril ou no tempo da seitura; elas sempre levan unha esbelta e atraínte figura.
Claro que non sempre hai ocasión de verificar se tamén levan posto o xenio...

Foto: Talle esbelto.

luns, 23 de agosto de 2010

Buratos

En fotografía sempre se ten moi en conta a distancia focal, os encadres, a apertura do diafragma...
Pois nunha boa parte das cuestións vitais que nos rodean tamén resultaría moi axeitado ter en conta este tipo de parámetros para ser conscentes de que, según o ángulo de enfoque, lograremos percibir con máis ou menos intensidade o mal e o ben que nos salpica e aloumiña a cotío.
Alonxando ou achegándonos iremos percibindo con máis nitidez as lampreadas e as marabillas, as ledicias e os pesares, os praceres e as rabias. Iso sí, sempre tendo en conta que na realidade tamén miramos a través de buratos! . E non é cuestión de volverse unha topia; senón de manexar axeitadamente a telemetría.

Foto: Burato desencadrado. Vista parcial.

xoves, 19 de agosto de 2010

Deshabitado

Tecemos mil e unha marañas de ideas para acometer ilusións e proxectos. Integrando medios, optimizando recursos e adaptando escenarios.
Cada cal na súa sebe, imos espetando as propias habilidades para engarzalas nas poliñas da oportunidade, na procura reiterada, contínua e vehemente da solidez que proporciona a seguridade.
E só cando as calores de agosto queiman as follas e as coitelas tronzan as pólas, contémplase con nidia claridade a robustez do noso traballo.
Resulta curioso comprobar que para decatarnos daquelas fortalezas, son necesarias estoutras ameazas.

Foto: Niño deshabitado. Rulada criada.

sábado, 14 de agosto de 2010

Pizarrillo

Mudan os métodos pedagóxicos e varían as ferramentas empregadas. O encerado evolutivo fai necesarios novos criterios que establezan prioridades, actualizadas coa tiza da tecnoloxía.
Partindo daquela frase lapidaria de que case nada se crea, senón que todo é produto dunha transformación; a pouco que escarabellamos na realidade, axiña poderemos concluir que o único que aconteceu dende o pizarrillo ata o pen drive, foi unha sutil adaptación daquel cilíndrico artiluxio para salvalo da obsolescencia.

Foto: Equipo integrado pendente de evolución
(Con toma para impresión de chorro de tinta)

domingo, 8 de agosto de 2010

Puntuación

O meu sempre lembrado mestre Don Benedicto García, nunca deixou de insistir na importancia que a axeitada utilización dos signos de puntuación teñen na comunicación escrita. E logrou convencerme daquela ensinanza; o que non puido foi darme o quid para entender todas as perspectivas e tampouco todas as imaxes coas que a miña cámara se atopa. Velaquí un exemplo de ambas:

"Se o home soupese realmente o valor que ten a muller andaría a catro patas na súa busca".

As mulleres que lean esta frase, moi probablemente situarán a coma xusto despois da palabra muller.
Pero tamén pode que os homes a coloquen despois do verbo ten...

Foto: Casualidades artísticas

domingo, 1 de agosto de 2010

Chanclas

Estradas ateigadas de maletas, apreixadas nos seus compartimentos coma quen soba os nabos no caldeiro, circulan estes días con idénticas direccións pero en sentido contrario.
A envexa engadida á bagaxe dos que voltamos fai que a idéntica equipaxe da ida semelle non caber no mesmo habitáculo de fai un par de semáns.
E miramos con cara seria ós que veñen, mentras pensamos que a nós ninguén nos vai quitar o disfrutado e, ó fin e o cabo, eles traen os días contados...
Mentras conducimos as nosas ideas polas curvas do pensamento decatámonos de que cando empezabamos a collerlle o tranganillo ás chanclas, hai que volver coller as ferramentas da canteira. Penso que algúns (eu entre eles) deberíamos quedar para explicarlles aos recén chegados como rulan as cousas polo lugar.
E por riba de todo Mariano non pon o cinto. Seguro que o fai adrede!

Foto: Ferramentas para non queimar os pés na area