(Chamábanlle Chousa porque tiña dous ou tres castiñeiros e outros tantos carballos. A min de neno parecíame moi grande, pero dudo moito que pase de dous ferrados.A esa extensión non se lle outorga o título de Chousa; pero e que esta, pola sua ubicación e polo que significaba de fronteira, e por mais cousas...meréceo). [Ano XIV]
Anos de colexio dicindome: Aniña, as oracións para ter sentido deben levar suxeto, predicado, complemtnentos, artigos. Agora apareces ti e esfachas todas as miñas leccións con estas palabras tan ben postas. E ti a que escuela foches, Chousa?
Moito argallas Chousa. Concordo con A.C; anos e anos de escola ensinándonos que para que algo teña sentido ten que levar suxeito, predicado e polo menos un verbo; e agora que?
Mans que abrazan, palabras que abrazan. Que mestría a súa Sr. Chousa!! Seguro que pode lembrar o cantar do carro? Que orgullo o seu cantar!! Bicos de/con pan
Isto son palabras maiores!. Tesouros sonoros do cerne da nosa identidade, algúns máis vellos co mesmo 'torques de Burela' máis aí están, resistindo, sen cámara de seguridade nin vixilancia oficial que os protexa como é debdido e os poña en valor, que a maioría son totalmente vixentes. Así que nas nosas maus (ou na naosa fala, mellor dito)está s súa pervivencia. Polo momento agúns atópanse a salvo e expostos públicamente nesta fermosa e auténtica vitrina.
Precioso, Chousa. Para min, que o vivo, os catro últimos son impresionantes.
ResponderEliminarAnos de colexio dicindome: Aniña, as oracións para ter sentido deben levar suxeto, predicado, complemtnentos, artigos.
ResponderEliminarAgora apareces ti e esfachas todas as miñas leccións con estas palabras tan ben postas.
E ti a que escuela foches, Chousa?
:D <3
ResponderEliminarMoito argallas Chousa. Concordo con A.C; anos e anos de escola ensinándonos que para que algo teña sentido ten que levar suxeito, predicado e polo menos un verbo; e agora que?
ResponderEliminarBiquiños con sabor a pan.
Mans que abrazan, palabras que abrazan. Que mestría a súa Sr. Chousa!!
ResponderEliminarSeguro que pode lembrar o cantar do carro? Que orgullo o seu cantar!!
Bicos de/con pan
Y que no nos falte ese pan de cada día...
ResponderEliminarEl poema debe ser bonito, hay algunos versos que no entiendo. Lástima...
Besos y bicos
ResponderEliminarFermoso!!
(O texto, claro)
Bicoss
O poema: un manxar!
ResponderEliminarBicos de abril
As palabras importantes son curtas e sonoras: pan, man, pai, etc.
ResponderEliminarcantas palabras fermosas.
ResponderEliminarE tods moi ben colocadas.
Isto son palabras maiores!. Tesouros sonoros do cerne da nosa identidade, algúns máis vellos co mesmo 'torques de Burela' máis aí están, resistindo, sen cámara de seguridade nin vixilancia oficial que os protexa como é debdido e os poña en valor, que a maioría son totalmente vixentes. Así que nas nosas maus (ou na naosa fala, mellor dito)está s súa pervivencia. Polo momento agúns atópanse a salvo e expostos públicamente nesta fermosa e auténtica vitrina.
ResponderEliminarGrazas.
ResponderEliminarIncluso a quen non me entende (por veces inclúome nese colectivo)
Que fermosura, chousa.
ResponderEliminarQuédome cos catro últimos versos.
biquiños chousa.
volta revolta reviravolta
ResponderEliminarcanto tempo sin pasarme por aquí
e que alegría voltar e ver que sigue a porta aberta
biquiños,