domingo, 30 de setembro de 2018

Azul

Coa mente en branco, fuxindo de negruras, excitándonos en verde, provocativamente fucsias, exaltando vermellos, de delicado rosiña, agochados no gris, proclives a nos deixar engatusar por tonalidades amarelas, amando coralinas deidades, namorados de violácea lucería, ávidos de zumes laranxas, camuflados no marrón...; para rematar sempre entregados á sensualísima inmensidade azul...

Foto: A Arousa. Azulmente fermosa.

5 comentarios:

  1. Canta morriña!!

    Cuidado co azul dos ellos...lembra, eran mentireiros?

    E sigo a disfrutar da cor das túas palabras, de cómo nos contas.

    Un bico azul

    ResponderEliminar
  2. A inmensidade do azul non ten competencia. Se acaso, o verde.
    Bicos!

    ResponderEliminar
  3. Agora tamén es poeta do arco da vella.

    ResponderEliminar
  4. Saíoche un post ben cromático, oh!

    ResponderEliminar
  5. Tan presente nas nosas vidas. Sempre. Non sabería vivir sen él.
    biquiños.

    ResponderEliminar

Comenta o que queiras, pero con respecto: