Gustáballe moito a don Ramón poñernos exemplos no catecismo, para nos axudar a entender os complicados dogmas que pretendía sementar nas nosas cacholiñas, tan baleiras de malicia como de saber.
Contábanos que a fe era algo así como crer que dentro dunha lata de sardiñas había -precisamente- sardiñas; sen necesidade de abrila.
Con don Ramón, sen el querelo, aprendemos a deducir.
Por iso eu antonte souben deseguida que a moza da chaqueta verde, saia azul e cervexa rematada, observaba a un home cun acordeón; e non cun Kalashnikov. Porque os portadores de fusil nunca levan flores no cu.
Foto: Floreiro e músico.
Xa era hora de volver rir coas suas argalladas. Non nos deixe tanto tempo sin istes regalos señor Chousa
ResponderEliminarE se quedase máis á dereita o vaso baleiro na foto, semellaría que o estaba enchendo de auga da fonte para facer un floreiro co el.
ResponderEliminarO da fe na lata de sardiñas con sardiñas é grande. O home ese confundía a lóxica coa fe.
E eu que matinaba que levaba un neno no peito...estou afeita a ver os acordeóns abertos.
ResponderEliminarEs un artistas, Chousa.
Nin pallas tampouco, jajaja. Sr. Chousa, moito nos tarda!! Volva axiña.
ResponderEliminarO que se aprende de rapaces non esquece nunca. Gustoume o método que usaba o cura do catecismo.(Non sabía que tiñas un posto nos "pendellos", que vin unha muller cunha bolsa co teu logotipo)
ResponderEliminar;-)
No cu non sei, pero no noso veciño Portugal, cando a revolución dos caraveis, as flores xuntáronse con fusís e fixeron unha boa maridaxe
ResponderEliminarFixéchesme rir co final.
ResponderEliminarÁ verdade que tes unha imaxinación poderosa para fiar as cousas.
Gústame o texto, o catecismo xa non tanto, eu tampouco entendía moito do que dicía o cura, os exemplos que nos daban sobre todo para os nenos non explicaban demasiado. Pero todo iso sirviu supoño para o noso crecemento.Ahora si, todo está ben gardadiño na memoria.
un bico chousa.
Disfrutar de las pequeñas cosas grandes es pura deducción: sacar importantes conclusiones de un conocimiento previo e inmediato...
ResponderEliminarDon Ramón era un tipo sabio.
un abrazo