"Pode unha fotografía superar a un deseño, como documento; mais eu aseguro que os meus deseños son fideliños e que ao facelos comunicáronme un coñecemento da materia que sería inaicesible ao siso dun simple fotógrafo"
Non sei se a moza da fotografía coñece esta reflexión de Castelao no limiar de "As cruces de pedra na Galiza"; pero estou convencido de que se el poidera ver esta imaxe pasaríalle o mesmiño que a este simple fotógrafo: tamén se quedaría de pedra. Agora, facendo caso ao mestre, vou tentar deseñala para que me comunique coñecemento da súa materia...
Foto: Cruceiro de carne na Galiza.
Artística, hermosa y llena de plasticidad.
ResponderEliminarY me ha gustado el título que le has puesto. Eres un crack. Se puede saber quien es la modelo? Aunque conociéndote debo suponer que no lo dirás.
Besos desde Euzkadi
Polo menos estas mozas saíron da postura típica do selfie sorrindo á cámara.
ResponderEliminarCoas cámaras dixitais e os móbiles van saír muitos artistas da fotografía.
Deseñar precisa de mais tempo, máis dedicación que facer unha foto (ben sei que depende do deseño e da foto), seguramente por iso aprendemos mais deles. Só é unha teoría
ResponderEliminarBicoss de deseño (non sei si isto é bo)
Ten razón paideleo. O que sempre será único é a mirada de cada un. a túa é moi característica ;-)
ResponderEliminarA moza de Castelao posiblemente non saiba moito pero ti sempre consegues unhas fotos ben armónicas, ben deseñadas.
ResponderEliminarApertas
Es un grandísimo captador de momentos.
ResponderEliminarTes que facer un día una exposición.