Dominio do espazo nun galope rectilíneo, montando no ar, fustrigando no vento; deitándose nas curvas, erguéndose no rasante, trotando polos carrís. Estrito sentido do equilibrio, con afinación na marcha e atinado tempero de cadrís.
Acougo de vontades, termando coa man o desboque da fera; acariñandoa co pe, animándoa coa mirada; sempre con tino, agarimo, traza...
Non vos hai dúbida. Quen o probou xa o sabe: os moteiros somos outra raza!
Foto: Amazona montando a pelo.
Un oleee!!! para a a moteira-amazona.
ResponderEliminarPaseo pola costa, suertudossss!!
Com o equilivrio da moteira quero-me ver eu em trinta anos.E facendo prosapoética igual ca ti.Saudos.Carlosm
ResponderEliminarCon ou sen casco.
ResponderEliminarQuitouse o casco para saudarme (e pediume tempo para poñer o sombreiro de ganchillo, que seica tiña o pelo reseco polo vento do sur). Que L'Oreal tamén vai en vespino; ou que carallo!)
ResponderEliminarMatización feita para as autoridades
Se ve que lo vives!...Galope, trote...¿pero hablas de una moto o de un caballo? o quizá ambas cosas y aquí los "caballos son de vapor"...
ResponderEliminarBesos
E nunca mellor descrito!!!
ResponderEliminarBicos D.Chousa :)))
Parece que non leva casco. Como a pille a benemérita!
ResponderEliminarDalle jaaassss!!
Dito desta forma, ata a min me gustaría ser moteira!
ResponderEliminarun bico chousa.
dis trotando polo estado das estradas
ResponderEliminar?
Estache moi ben andar trotando, pero onde estea un auto espacioso, con amplios ventanais, o seu volante redondo e o seu espello retrovisorrrr
pero que arte lle botas!
ResponderEliminarEu diría ciclomoteira...
ResponderEliminar