luns, 27 de setembro de 2010

Cavilar

O castelo de naipes da marabilla económica esnaquizouse fai varios meses, sen trazas de mellora a curto prazo (que é como queremos as cousas agora). Durante unha tempada vendemos os becerros que ían parir unhas vacas que posteriormente abortaron , sairon marondas ou foron montadas por bois vasectomizados.
O caso é que agora temos as cortes cheas de vacas vellas, escasas de leite, sin posibilidade de preñar e os tratantes á porta preguntando polos xatos mercados con antelación.
Con este panorama cadaquén debe buscar un culpable se non quere poñer a soga no seu propio pescozo. Argumentar culpas será doado, xa que todos temos os pés mollados naquel trolleiro de ledicias e benvivir.
Porén pregúntome se, antes de entonar berros a través da microfonía da desesperación, non sería aconsellábel deterse un chisco a cavilar...

Foto: O pensador (para ser tan inactivo, está cachas de carallo)

24 comentarios:

  1. ¿e paréceche que eu cavilo pouco?
    biquiños,

    ResponderEliminar
  2. Supoño que será culpa de todos en xeral e de ninguén en concreto.
    Non creo que sexan tempos para "cavilar", parécenme máis de "cavar" e seguro que saímos cachas.

    ResponderEliminar
  3. Creo que ultimamente ese tipo de
    cavilacións son moi comúns.

    Biquiños

    ResponderEliminar
  4. intento 3
    pois acabo de esibir un comentario caviloso, e isto dime error 503 que ven dicindo que o meu servidor está demasiado ocupado, vaia polas ánimas hoxe non é o meu dia de aparellos

    ResponderEliminar
  5. Que ben se explica vostede, e canta razón ten!
    Todos puxemos o carro antes que ós bois e agora, que?. Ninguén quere a culpa e eu digo, que algo teremos que ver todos, aínda que uns máis que outros.

    ResponderEliminar
  6. Aldabra: Si si, pero ti sempre me andas cavilando como vas embelesar a Congo. E así non vale!

    Paideleo: Se me dixeras antes a frase, aforraría espazo no texto e deixaba a foto de Rodin máis grande!!!

    Marisa: Son comúns, pero pouco frecuentes. Xa vale de botar a culpa ó cabalo; que algunha vez hai que confesar que non sabemos montar, raio!

    Zeltia: Pois xa ves, a tecnoloxía tamén falla. Matamos a Bill Gates ou miramos de reinstalar juindous por enésima vez?. Sonche cousas do progreso!

    Dilaida: Sempre hai uns con máis culpa que outros. Ten razón. Pero gasear a quen estaba daquela matando os porcos para que todos fósemos facer os chourizos, tampouco é moi...decimos "ético", ou ferirá sensibilidades? jajaja

    ResponderEliminar
  7. O mesmo de sempre, gastamos mais do que temos, e agora choramos...

    Cavilar = as contas que fago no mercado...

    Bicos

    ResponderEliminar
  8. Dinche por aí que a culpa non ten dono... Eu se che son sincero estou moi ben aqui en Cima de Vila... Onde ou a crise pareceu non chegar ou é que xa chegou fai moito tempo, como no rural en xeral. Aínda que a curto prazo me vai afectar a crise de todas todas... por esto de ter que buscar traballo...

    ResponderEliminar
  9. Por razóns que non veñen ó caso, pero que non son as máis aparentes, sentinme moi identificada coas vacas.
    Non sei, pero... fixéchesme cavilar moito.

    Bicos, penso

    ResponderEliminar
  10. Pois eu fago oídos xordos e xa está... Malo será que boten a porta abaixo non??
    Tampouco vendín eu moitos xatos por adiantado.... Merquei algún, pero non por adiantado, así que...

    O que esté libre de culpa que tire a primeira pedra... pois aí vai... jajaja, como o outro...

    Non me sinto eu moi culpable, non gastamos máis do que puidemos. A min as culpas me choven por outros lados... e ben me chegan...

    Coas gafas estas faxion que me emprestou a Jennifer López síntome ben. Non juno nada, pero véxome ben, mira tí... jajaja. E o xesto de ter que colgalas na punta do nariz fai a mirada máis sexy ¿non? jajaja

    Cavilar sí que cavilamos. As veces falamos antes de tempo, eso é verdade, pero cavilar, eu cavilo tamén... jaja

    Bicos cachas

    ResponderEliminar
  11. Víase vir. Levabamos, algúns maiores, moito tempo vaticinándoo, Claro que iso non alivia nada e agora hai que, pos iso, toca foderse.
    O pensador é un bo exemplo do que hai que facer, antes de facer... E que, case nunca o facemos.
    Bicos.

    ResponderEliminar
  12. E, ainda para mais, quédanos moitísimo que cavilar...

    ResponderEliminar
  13. O malo é cando te pos a cavilar e non che se ocurre nada, ou che se ocurre algo e como tes o poder tomas medidas contra os que menos culpa teñen de toda esta desfeita.
    E despois pola outra banda están os intocables, os protexidos que pensan "deixa que chova que eu non me mollo".
    Como diría o entrañable Miro Pereira da serie galega Pratos Combinados "hai que coller a escopeta".

    ResponderEliminar
  14. Xa o di a miña mai: noites de moito rir, mañás de moito chorar. A alegoría é perfecta, Chousa, só lle apoño unha chata: os que non lograron os xatos e agora teñen as cortes como as teñen adoitan berrar, si, pero de enfado porque tiñan dereito a ter as mellores xovencas; se eles fixeron ben ou mal, iso non importa.

    ResponderEliminar
  15. Sí, yo también lo pienso.

    Mucha gente ha vivido en los mundos de yupi y ahora ha llegado el momento de ver la realidad.

    Me retiro a cavilar un poco que me vendrá bien ¿hoy no es jornada de reflexión?

    biquiños

    ResponderEliminar
  16. Ana: Cavilar no mercado tampouco é nada doado. Entre a música de fondo, o ruido dos carros e o exceso de estímulos visuais...quen carallo da cavilado alí!!!

    Jorge Cima de Vila: Ninguén quere ser dono da culpa nin amo das súas consecuencias; pero todos queren ser verdugos dela. Qué curiosa coincidencia.

    Alís: Moi preocupado me deixas. Cavilo e cavilo e non quero expoñer os resultados do meu cavilar sobre esa autoidentificación vacuna que tiveches. Menos mal que dis que non é polo máis aparente...

    Pitima: Pero que atinada me estás, raio!. Incluso coas gafas faxion que hai que poñer na punta do nariz para ver ben.
    Collín a pedra que tiraches, pero como estou moi áxil pareina estilo Casillas. Imos ver en que da esta feira na que se vendeu o que non había e mercouse o que ía vir...
    (Tou filosófico)

    Fonsilleda: Toca foderse e sen f..., que é o que máis jode (vaia redundancia do carallo me está saíndo!).
    O caso é que agora hai que curar ó ferido para botarlle unha boa bronca despois...

    Mariajesusparadela: Pero a Humanidade é moi xove, e temos moito tempo para elo; non lle parece?

    Rula: Hai estilos que incluen o pensamento como exercicio físico activo. Non me digas que non os coñeces??? jajaja. Benvida.

    Raposo: Pois fagámoslle caso a Miro Pereira e collamos a escopeta. Iso sí, con cartuchos de fogueo, non vaiamos mancar a alguén...

    Kaplan: Súa nai tiña razón. O que pasa é que cando andamos de festa quen carallo se acorda de que hai que madrugar.
    Confiemos en volver a ter xovencas para reiniciar o ciclo. Non lle hai outra, créame.

    Frabisa: Ós mundos de yupi, si señora. Ese era o sitio onde había que mandar a uns cantos jalopíns que seguiron muxindo na vaca cando sabían que xa non tiña mais leite.
    Reflexionemos xuntos.

    ResponderEliminar
  17. Pois xa temos a desfeita diante, agora si que compre cavilar como sair desta....é o máis necesario.
    Biquiños

    ResponderEliminar
  18. Non se xa o digo eu, cando o chousa ponse a cavilar, bótanos todos a tremer.
    O que mais me amola e iso de que as vacas foron montadas por bois vasectomizados, eso deume moitísimo para cavilar. Teño a pedra na man para lanzarlla ao que tivo esa idea...

    ResponderEliminar
  19. Por más que pienso lo único que me viene a la cabeza son pensamientos negros, a veces veo una luz allá a lo lejos, en un horizonte muy pero que muy lejano.
    Biquiños, Chousa.

    ResponderEliminar
  20. Desde luego en este país somos únicospara buscar culpables sin vernos a nosotros mismos primeros...
    y así nos luce el pelo
    Bicos

    ResponderEliminar
  21. Pobres dos cidadáns de a pé. Os peixes gordos nunca pagan as contas ;-)

    Por certo, tes toda a razón: nunca está de máis cavilar.

    Unha aperta dende o cu do mundo ;-)

    Antón.

    ResponderEliminar
  22. Bueno, eu penso que hai alguns que non deberan cavilar mais, xa mellor que paren que senon non sei que vai ser de nos.

    Outros, nunca sabran o que e cavilar... as neuronas non dan para tanto!

    E os que poden cavilar, estan fartos das cavilacions dos primeiros e dos ocos na materia gris dos segundos.

    Eu voto xa directamente ou polo licor-café ou polo ioga...

    bicos

    ResponderEliminar
  23. Si, ante o castelo esnaquizado, cavilar será pouco. Teremos que pornos a reflexionar, discurrir, rumiar, elucubrar, reconcentrar, e podía seguir citando sinónimos... Despois de pensar e meditar haberá que intentar reconstruír o castelo, non nos queda outra!!

    ResponderEliminar
  24. Bolboreteira: Pois cavilaremos en como saír; que para entrar foi ben doadiño! ;-)).

    Susana Moo: Muller, non lle vexas so o lado negativo. Poda que lle cortasen os canais ó boi co único fin de disfrutar da cópula; ou non?

    Irene: Seguiremos esa luz que se ve lonxe neste momento; xa verás como acadamos outra vez a saída do túnel.

    Ginebra: Xustamente; aquí vese a palla no ollo alleo e custa moitísimio decatarse da tremenda viga que temos no propio. Será cuestión de ir ó oculista?

    Antón de Muros: Os peixes gordos mergúllanse nas profundidades para non percibir os efectos da tempestade na superficie. Xa nos teñen afeitos.Apertas dende as orellas do Cosmos.

    Merce: Menos mal que tiñamos unha ourensá para sacar o licorcafé, carallo!; que tanto chorar xa me tiña os ollos cocidos raio. Veña, vai poñendo unha ronda de chupitos, que desta pago eu.

    Harmonía: Construiremos castelos de novo e faremos revoltas irmandiñas para volver a tiralos. A vida segue e nós temos ganas de baile; así que...que non pare a música! (Son os efectos do licor café de Merce :-))

    ResponderEliminar

Comenta o que queiras, pero con respecto: