xoves, 25 de xullo de 2019

25

Outra das grandezas da poesía, é a súa valía para diferentes ocasións e momentos. 
Sen perder frescura e intensidade, as palabras pousan a súa acaída semántica nos espazos contextuais máis diversos.
Emporiso hoxe podo tomar prestadas as palabras que a Grande Rosalía pensou un día como eloxio a unha persoa que admiraba, para enaltecer ao seu outro amor, compartido e infindo, pola nosa nazón de Breogán. Penso que a ela non lle molestaría.
Que cada día nos ula a rosas; e que -aínda que sexa só co pensamento- sempre sexa de día!

Foto: Flor poema
25 de Xullo. Día Nacional de Galiza

5 comentarios:

  1. Que linda poesía escolleches. Canto mais a leo mais me gusta. Encántame

    ResponderEliminar
  2. Galiza dos meus quereres


    Unhas ondiñas no mar
    unha terra feiticeira
    unha brisiña lixeira
    ledicia do meu fogar


    Saudiños Chousa

    ResponderEliminar
  3. Canta fermosura no poema, é ben agarimoso. Que perdure, non só o 25 senon en tódolos días do ano.

    ResponderEliminar
  4. Magnífica Rosalía, no creo que la importase que hagas este homenaje a su/tu tierra con sus versos.
    Espero que lo pasaras muy bien
    Besos

    ResponderEliminar

  5. E a min entroume a morriña léndote. Menos mal que acabo de andar por ahí, iso libroume das bágoas por esta vez

    Bicosss

    ResponderEliminar

Comenta o que queiras, pero con respecto: