Pasou xullo, coma unha centella, polo almanaque. Os días de vacación (sempre poucos) non renden nada e axiña nos volven colocar na cotidianidade (sempre abrumadora) do picachón de tronzar pedras.
Alí quedan as ondiñas que veñen e van, as lanchiñas de pao de laranxo, os raíños de sol que entran polas ventaniñas e -sobre todo- alí quedan as rianxeiras (ou muradanas), que descalciñas pola area van -decididas- a marear.
Foto: Descalciña pola area.
Alí quedan as ondiñas que veñen e van, as lanchiñas de pao de laranxo, os raíños de sol que entran polas ventaniñas e -sobre todo- alí quedan as rianxeiras (ou muradanas), que descalciñas pola area van -decididas- a marear.
Foto: Descalciña pola area.
Queda Agosto, lleno de calor, que traerá a Galicia las ultimas rianxeiras, deseando marearse.
ResponderEliminarSi. Agosto e mais setembro.
ResponderEliminarRianxeiras ou estranxeiras embelecen as nosas areas.
... y el resto del año...siemore es bella Galicia
ResponderEliminarVas poder marear ata novembro xa verás!
ResponderEliminar