martes, 1 de maio de 2018

Porta

Horas de esmerada carpintaría para elaborar salvagarda e garantía da intimidade, de protección do fogar, de custodia da privacidade. 
Minucioso estudo material na procura da seguridade sen perder gallardía; coidada fábrica que ha de aportar lozanía sen menoscabo da eficacia.
Habilidosa colaboración entre xastres da garlopa e prateiros da forxa  para dotar de robusta esvelteza esta primordial peza, case flotante, que permitirá entrar ou denegar acceso co mínimo esforzo dun xiro circular, limpo, elegante...
Curmá maior de fiestras e xanelas, dona do paso, señora dos permisos, ama do franqueo, centinela absoluta con doble cometido; pois soamente ela foi construída para conceder licenza de entrada e  liberdade de saída.
Adecuada e firme, sempre atinada; aberta ou pechada...non importa!

Foto: Porta. Mosteiro de Santo Estevo de Ribas de Sil.

2 comentarios:

  1. Esa puerta se va aponer colorada con las cosiñas que le dices.

    ResponderEliminar
  2. Estes orfebres da madeira tolearían se entraran un día a ver as trapalladas o Ikea.

    ResponderEliminar

Comenta o que queiras, pero con respecto: