Aquelo que nos contaron na escola de que o corpo humano constaba de tronco, extremidades e cabeza era unha definición incompleta. Agora xa todos sabemos que tamén consta de teléfono móbil.
Este artiluxio, que ten a capacidade simultánea de poñernos en contacto coas persoas que estan lonxe á vez que nos illa por completo das que temos ao noso carón, ven a deixar constancia de que -por moi pouquiño que teñamos que dicir- moito nos gusta parolar (á do pelo vermello guasapear).
Foto: Paroladoras de diferente pelaxe.
Si falamos con propiedade, ERA unha definición completa, pero É incompleta agora, porque por máis que queiramos parecer máis novos, cando íamos á escola o teléfono móbil non existía. Se cadra, nin siquera como idea futurista.
ResponderEliminarParolar, en moitas ocasións e nalgunhas máis que noutras, pode ser moi pracenteiro.
Bicosss
Canta razón! Paroladas de un en un(aparentemente).
ResponderEliminarE si, hai que actualizar os libros de Coñe...
Apertas de decembro
Afecta a todos, pero podria ser que algo mas a ellas? Tu foto lo evidencia. Claro que las mujeres siempre tienen algo que decir
ResponderEliminarAnonimous
Certo. Eu tamén o uso pero de momento non abuso. Gústame máis parolar coa pelaxe de sempre.
ResponderEliminarbiquiños chousa...máis o que estou a facer agora é tamén outra modalidade, no si?
apertas.
A todos, a todos, nooo. Yo hablo poco por teléfono y no "guasapeo", no tengo ese apéndice en forma de móvil en mi cuerpo, pero creo que soy una excepción, pues a mi alrededor veo lo contrario, incluso en mi propia casa:)
ResponderEliminarBesos
Seres lingüísticos, Sr. chousa, dunha maneira ou doutra!É comunicación. A vostede dáselle moi ben, é un pracer botarlle os ollos!!
ResponderEliminarBicos móbiles
estaríanlle contando a alguén o da pega que estabades vendo.
ResponderEliminarAndo tentada de facer un blog cos retazos de conversas telefónicas que se escoitan por ahí.
ResponderEliminarChulísima a foto, Chousa
Pelo teu olho nom tiram os telefones móbiles, nom...Saudos
ResponderEliminar