domingo, 7 de xuño de 2009

Valor

A idea de valor que temos das cousas está sempre vencellada a unha serie de variables de moi diversa índole. Establecer os métodos axeitados e unanimemente aceptados para acotar contías e baremar calidades é unha das tarefas relevantes á hora de poder establecer un prezo.
Nada -por nimio que poida semellar- é despreciable segundo o ránking de necesidades que un grupo de consumo poida ter. Todo está catalogado con precisión milimétrica.
Establecida a equivalencia, xa so nos queda protexer o ben en función da contía; cuestión que pode resultar espiñosa e complicada. Ás veces en caixas fortes, outras baixo sete candados e algunhas cunha advertencia.

Foto: Olliño cos toxos de Laxe, que teñen dono.

37 comentarios:

  1. Carlosm7 de xuño de 2009, 22:58

    Deijáchesme pampo. Os tojos tamén valen cartos ainda que eu nom son quen de dicir para que no día de hoje. Houbo un tempo no que dicíam que se faría un motor con combustible a base de tojos galegos.
    Con tudo os vecinhos de Laxe fan bem en protejer o seu. É de lei. Ainda que as eleccións europeas as gañe o PP.

    Carlosm

    ResponderEliminar
  2. Paz Zeltia7 de xuño de 2009, 23:55

    unha cuestión "espiñosa" sí, ésa dos valores que lle damos ás cousas...

    quedei apampada co letreiro, preguntándome quén iría cortar toxos ó monte ese de laxe, non tendo que ir cortar os toxos... coño que vaia á miña aldea que os toxos invaden as casas e os montes estan... a monte!

    Estiveches moi ben na reflexión á que che guiou o cartel.

    ResponderEliminar
  3. Carlos Sousa8 de xuño de 2009, 10:11

    Polo menos o letreiro non prohibe entrar, so se limita a non poder cortar o toxo, ou sexa que se hai madeira, non hai problema en cortala, non?

    E tanto ladrón iría alí a roubalo?

    Me da que un dos tantos letreiros de asociacións de viciños ou comunidades de montes, que poñen para presumir de territorio, ou para facerse ver, como tal que velan polos bens comúns. (Unha jabachada máis)

    Unha aperta.

    ResponderEliminar
  4. Barreira8 de xuño de 2009, 12:24

    Pois teñen que ter un valor de carallo eses toxos. En Carballedo non se poñen carteis para que non se rozen os toxos. Póñense para que se rozen e nin así.
    Debe ser que os toxos de Antas teñen boas cualidades.
    Saudos.

    ResponderEliminar
  5. Markesa Merteuil8 de xuño de 2009, 13:55

    Que boa a foto!

    ResponderEliminar
  6. HADEX8 de xuño de 2009, 14:51

    Bueno, bueno....ti dillo ao meu irmán, que é moi hippie,....fai ensaladas coas frores dos toxos e di que están boísimas...

    Isto recórdame a que a miña nai empéñase en arrancar as muruxas da súa horta mentres que outra xente que coñezo cómeas tamén en ensalada...

    Ai o valor, cuanto relativismo!!!

    Bicossss

    ResponderEliminar
  7. Avelainha8 de xuño de 2009, 15:00

    Impresionante!. Isto vai ser que os viciños de Laxe queren poñerse cachas rozando nos toxos e non queren que ninguén lles amole o seu ximnasio particular.
    Bo ollo o teu para captar estas cousas.
    Bicos

    Avelainha

    ResponderEliminar
  8. AFP8 de xuño de 2009, 17:58

    Grande o cartaz

    ResponderEliminar
  9. Gretel8 de xuño de 2009, 18:02

    Pois claro, os toxos non son sobras, nin lixo. Nin prescindibles.

    Encantoume velo escrito.

    ResponderEliminar
  10. Anónimo8 de xuño de 2009, 19:05

    E parece que lles fan caso, xa que polo menos arredor do cartel non hai que meta un fouciño.

    ResponderEliminar
  11. Deambulando con Artabria8 de xuño de 2009, 20:52

    Manda carallo!! E que pasa se entras a cortar toxos?? Chaman o Seprona ou enviante directamente ao cárcere??

    ResponderEliminar
  12. Doutora Seymour8 de xuño de 2009, 22:59

    Todo é por ben, as prohibicións serven para que non nos manquemos....

    ResponderEliminar
  13. irene8 de xuño de 2009, 23:29

    No me perdono estar tanto tiempo sin venir, entre la apatía, la primavera, los viajes..., estoy muy perdida.
    El valor de las cosas es muy relativo, y el de las personas y sentiminetos no se puede medir, ¡menudo dilema!
    Bicos, Chousa.

    Traducir el gallego, después de venir de rusia, es coser y cantar, terrible, terrible, terrible comunicarse con los rusos.

    ResponderEliminar
  14. Maia9 de xuño de 2009, 09:51

    Poner precio a las cosas y que éste sea unánimemente aceptado.... complicado... Poner precio a cosas que NO lo tienen, peor aun.... Y hay cosas que ni gratis tienen valor para mi...
    Si el tiempo es relativo, el valor de las cosas ni te cuento.

    Y sobre el cartel.... rescato una parte de una canción en la que me columpio:

    "escribiremos nuevas reglas
    esta es la primera de ellas
    está prohibido prohibir...."

    saludos

    ResponderEliminar
  15. vermella9 de xuño de 2009, 11:20

    O que para uns ten valor par outros é palla,neste caso toxos...

    ResponderEliminar
  16. Noa9 de xuño de 2009, 16:22

    tamén, qué necesidade haberá de lle ir corta os toxos ós de Laxe...
    ;b

    ResponderEliminar
  17. Todosilvas9 de xuño de 2009, 20:15

    noa; e ti non eras a de todotoxos?. Pois fala co Chousa e que te poña en contacto cos de Laxe para porlle valor a eses toxos
    :-)

    ResponderEliminar
  18. Anónimo9 de xuño de 2009, 20:17

    e se salen a bo prezo falade despois comijo que teño unha estivada que poderianme facer falla unhas carradas deles

    todosilvas outra vez

    ResponderEliminar
  19. aopedofarelo9 de xuño de 2009, 20:26

    Cando lexo certas cousas, eu diriache o que xa dixo co moita razon, e bastante antes ca min, o insustituible xenio de Groucho Marx: Eu nunca poderia ser socio dun club donde admitiesen alguen coma min...

    ResponderEliminar
  20. Anónimo9 de xuño de 2009, 23:32

    Nunca mellor esterco se viu que o feito con toxos. Claro que hoxe o esterco póñeno na parrilla televisiva e non o fan con toxos misturados con bosta

    Saludos dende Chantada (e que me "sona" moito ese letreiro e fixome parar por aqui)

    ResponderEliminar
  21. vakastolas9 de xuño de 2009, 23:37

    Pode que realmente queiran que alguén os corte, trataríase deses casos de psicoloxía inversa, de retar ao díscolo a executar o que eles non poden ou queren, e o máis importante, vencer.

    ResponderEliminar
  22. paideleo9 de xuño de 2009, 23:48

    Teño perto un cartel bastante semellante que ao millor subo algún día no teu honor.

    ResponderEliminar
  23. matrioska_verde10 de xuño de 2009, 11:55

    e menos mal que o que non se poden coller son os toxos que si chega a ser outra cousa!

    bicos,

    ResponderEliminar
  24. CriS10 de xuño de 2009, 12:35

    Cuando mas nos prohiben mas nos tienta no? Si pasas por ahi y no ves el cartel lo mismo ni se te ocurre coger nada, pero el prohibir da un valor especial a las cosas, pues eso, a veces las convierte en tentación cuando no lo eran... no se..

    bfletes robados

    ResponderEliminar
  25. vintxuca10 de xuño de 2009, 14:07

    Os da Asociación de veciños venden os toxos óa escoceses...hehehe e que cando fun a Edimburgo vin que en moitas casas os tiñan en macetas nos patios e xardíns como algo ornamental...as floriñas amarelas sonche ben fermosas.

    ResponderEliminar
  26. Anónimo10 de xuño de 2009, 16:24

    Acórdame aquel licor de toxo, ho... Qué terá sido del, pobriño...
    (Cada ún fala por onde lle doe...;)

    Saúdos

    ResponderEliminar
  27. susana moo10 de xuño de 2009, 16:45

    O peor destes casos é cando se actúa coma o can do hortelán.
    Especialmente si ese can é un marido: ou que coma ou que deixe comer, pero os mellores son os que poden, e queren, facer as dúas cousas ao tempo.
    Me explico?

    ResponderEliminar
  28. LM11 de xuño de 2009, 00:45

    já me deu vontade de ir colher a fouce e entrar a levar uns poucos ;-D
    beijos

    ResponderEliminar
  29. Raposo11 de xuño de 2009, 11:37

    Carallo, esta claro que estamos en época de crises, nin os toxos se poden cortar!
    Pois eu teño algunhas fincas en Sober cheas de toxos e demais maleza e quedaría moi agradecido se alguén as rozara.
    Chousa, si te animas xa sabes...!!!!

    ResponderEliminar
  30. pitima11 de xuño de 2009, 20:14

    Se cadra fan algunha bebraxe especial cos toxos de laxe..jajaja, ou teñen algún tesoro por alí escondido..
    Habería que investigar ¿non?
    Tamén a leña colleu valor engadido últimamente, coa crise enerxética... Algo haberá que queimar nos duros invernos..
    jajaja.. a palabra de verificación é entlai (entra tí... que eu non me vou pinchar..jajaja)

    ResponderEliminar
  31. Chousa da Alcandra12 de xuño de 2009, 00:15

    Recoméndovos a visita por onde queda este aviso.
    Subindo ata o monte Faro polo lado de Rodeiro. Amodiño (para disfrutar da paisaxe), despois de visitar as alturas dende as que se divisa media Galiza -Antas incluido- e baixando dirección Chantada para ir tomar unha cerveciña veredes este letreiro.

    Secadra hai un tesouro agochado, tal vez toxos-combustible; vai ti saber!. Pero dende logo a ruta...paga a pena.

    Bicos de altura (para as chicas), e saúdos garimosos (para os chicos).

    ResponderEliminar
  32. A do outro lado da xanela12 de xuño de 2009, 10:41

    o que ven a reafirmar outra vez iso de que todo e subxectivo... e menos mal, senón que sobrevaloradas estarían algunhas cousas!!!

    Bico dende os toxos!

    ResponderEliminar
  33. Anónimo12 de xuño de 2009, 18:24

    Hai días escribinche aquí un comentario que se frustrou no último momento por mor dun mal paso informático. Quedei sen ganas de repetilo entón e dubido que o de hoxe se aproxime ao do outro día.
    Dicía nel que actualmente padecemos un exceso de letreiros que contaminan visual e fisicamente a paisaxe. Este dos toxos é un adefesio co natureza ao fondo. Non hai moito abraioume ver un enorme letreiro do PlanE para unha obra ben pequena. A Administración peca de colocar letreiros descomunais para calquera obra, ou varios xuntos. Inaugurada a obra, o letreiro permanece alí durante meses ou anos. Se na Xunta quixesen aforrar tanto como propoñen nese plan de austeridade empezarían por poñer menos letreiros e máis pequenos.
    Respecto ao valor do toxo. Si o tivo e segue a telo. Foi estrume para as cortes e para as corredoiras, abono orgánico para as leiras. É biomasa forestal aproveitable. Con el faise un biocombustible, un licor coa chorima. E mesmo hai quen afrima que a súa flor debería figurar no escudo de Galicia.
    Así que non me estraña que os veciños de Laxe reclamen a súa propiedade e a poñan en valor. As cousas humildes ben xestionadas tamén son importantes.
    Moitas apertas, Chousa.
    M. Busto

    ResponderEliminar
  34. Kim Basinguer14 de xuño de 2009, 23:45

    ¿Valen moito os toxos de Laxe?

    ResponderEliminar
  35. Paz Zeltia15 de xuño de 2009, 16:58

    A Busto non lle falta razón, e ninguén dí que os toxos non vallan para nada!. Os toxos valen... o que sempre valeron. Pero as cousas teñen un "valor" ou outro, según a utilidade que se lles pode dar hoxe en día.-
    E, por exemplo, para esterco á antigua, pois xa non, porque primeiro quitaronnos as vacas, e segundo xa non as podes ter na corte á maneira de antes...
    Así que hoxe en día, moitos donos de toxos regalaríanllos a alguén se os quixese, sobre todo se fose rozalos!, poruqe hay que limpar os montes, eso sí.
    Xa che digo, vai por algúns montes da comarca do Deza e tes toxos a esgalla. (regalados)

    ResponderEliminar
  36. Chousa da Alcandra15 de xuño de 2009, 23:02

    Hoxe, se queres que chos corten (os toxos), hai que pagar desbrozadora e pedir cita previa (coma no Sergas).
    Todo muda de valor nos tempos que corren (ou centellean). Confío en que se nos espetamos non sexa contra unha petada de toxos.

    ResponderEliminar
  37. Chousa da Alcandra15 de xuño de 2009, 23:03

    ...

    (e que me faltaron os points de suspensión no comentario anterior. Claro!, ando centellado...)

    ResponderEliminar

Comenta o que queiras, pero con respecto: