Cando miramos non sempre vemos. En moitas ocasións percibimos.A capacidade perceptiva acaba por distorsionar certos detalles da realidade que poden escarallar a mensaxe ou, se cadra, engrandecela.
Decía Machado que o ollo non se define como tal polo feito de que o poidamos ver, se non pola cualidade sinxela e complicada de que él mesmo nos pode ver.
Todo é subxectivo, incluso cando se mira con perspectiva.
(Foto: Parra, horta, hórreo...ou viceversa?)
a veces solo vemos lo que deseamos ver.tienes razon
ResponderEliminarme gusta el blog
O cerebro percibe e tamén rellena os ocos, en función das experiencias, etc., por eso cada un percibe a sua propia realidade.
ResponderEliminarEncántanme esas fotos que sacas, debes de vivir nun sitio precioso.
Un saúdo.
Fíxate que a min encantame mirar as cousas que me rodean a cotío facendo un exercicio: Miralo todo coma se fose a primeira vez que o vexo. E podo asegurar que cada día descubro unha cousa nova.
ResponderEliminarBicos
Ben, unha vez máis concordo plenamente contigo.
ResponderEliminarbiquiños perceptivos.
Sobre todo, la perspectiva es lo más subjetivo. Todo es diferente según desde dónde lo mires y según con qué lo compares. Eso es la relatividad (restringida, general.. como quieras, todo es relativo y nada es real del todo, y total, para qué..)
ResponderEliminara perspectiva nunca deixa de ser persoal ou si?
ResponderEliminarou funcionamento do ollo, visto como máquina(entre comillas) é o que é, logo esta a visión de cada un de nós.
así que dende a túa perspectiva das cousas ti tes unha visión xeral ou concreta de algo, dende a dos outros a visión sempre difire un pocuo, cousas da propia experiencia. logo está a perspectiva obsextiva, dificil de conseguir, non?
de todos modos o enriquecedos é coñecer a dos demáis creo eu.
así que me sigue enriquecendo a túa.
que gañas de coñecer máis a chousa!!!
e o hummm é un pensamento as veces non hai nada que dicir só que pensar
A perpesctiva e relativa, tanto coma as cores... para alguén un coche e amarelo, e para outros "verde pistacho"....
ResponderEliminarComo dicia "Coco"... "Ahora estoy cerca... ahora estoy lejossss".
Estou dacordo contigo,unha cousa ver e outra percibir.
ResponderEliminarunha aperta e preciosas fotos as que quitas.
Quantas vezes olhamos e não vemos ou não queremos ver o que é pior.
ResponderEliminarUm abraço
Gústame que gustedes das miñas fotos. Nelas vai tamén o meu ollar. Graciñas por vir. Graciñas por mirar e tamén por comentar.
ResponderEliminarO sitio onde vivo é... Boeno, so é cuestión de perspectiva!!
Bicos
Con perspectiva ou sen ela gústame mirar e ver as tuas fotos. Son fermosas.
ResponderEliminarHoje distribuição de mimos aos amigos.
ResponderEliminarSó não aceita quem não fôr amigo.
Abraços
Precioso o post, graciñas por pasarte polo meu.Con esto fixechesme lembrar un libro que me foi recomendado por alguén moi especial,é de Paul Wastzlawick, el sentido del sinsentido, creo, non só a perspectiva e importante tamén a percepción que nos ven dada pola cultura.BICOS.
ResponderEliminar