tag:blogger.com,1999:blog-1857468135893841138.post3497755145552965..comments2023-07-08T17:33:11.328+02:00Comments on Chousa da Alcandra: RaigameChousa da Alcandrahttp://www.blogger.com/profile/10545664598975625293noreply@blogger.comBlogger35125tag:blogger.com,1999:blog-1857468135893841138.post-17634963388676541872008-02-27T12:44:00.000+01:002008-02-27T12:44:00.000+01:00Pasei por aqui por un casual e gustoume moito. Hei...Pasei por aqui por un casual e gustoume moito. Hei voltar.Saudos<BR/><BR/>Antonio SouzaAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1857468135893841138.post-40243025394257880872008-02-25T21:39:00.000+01:002008-02-25T21:39:00.000+01:00Vim saudar-te e desejar feliz semana.Vim saudar-te e desejar feliz semana.Sãohttps://www.blogger.com/profile/08965198667073047690noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1857468135893841138.post-59401885634880797292008-02-25T13:32:00.000+01:002008-02-25T13:32:00.000+01:00Un bonito blogue. Felicitacions para o autorFernan...Un bonito blogue. Felicitacions para o autor<BR/><BR/>Fernando XibiaAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1857468135893841138.post-42124520268042376302008-02-24T23:23:00.000+01:002008-02-24T23:23:00.000+01:00Gracias por visitar mi blog y por recordarme que h...Gracias por visitar mi blog y por recordarme que hoy es domingo, jajjajajajajja. Hace un ratito me adelanté a poner el post del lunes, así que intencionadamente puse la fecha de mañana.<BR/><BR/>Respecto a tu entrada, te diré que este mundo es así de vertiginoso, o nos subimos al carro, o nos quedamos atrás. Ir sin prisa pero sin pausa no significa olvidar de dónde venimos y mucho menos el largo, duro y arduo camino que hemos hecho hasta llegar hasta aquí.<BR/>Un bicola cocina de frabisahttps://www.blogger.com/profile/18410070750543456114noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1857468135893841138.post-45633808073119093652008-02-24T19:14:00.000+01:002008-02-24T19:14:00.000+01:00Ola, socio/a ;-)Quería pedirche un favor: Que siga...Ola, socio/a ;-)<BR/><BR/>Quería pedirche un favor: Que sigas paseando, coa cámara ao lombo, por ese universo de Antas, beligo do mundo, para que sigas deleitando os nosos ollos e o noso corazón con esta fermosura de blog, tan cheo de poesía.<BR/><BR/>Eu tampouco esquezo as miñas raigames ¡Pobres dos que perden o contacto con elas ! <BR/><BR/>E concordo contigo en que, cando nos toca o turno, aturamos os vaivéns das tempestades da vida coma carballos, anque por dentro nos sintamos só pobres herbiñas a punto de ser arradasas. Por sorte as tormentas pasan e podemos seguir sendo ambas cousas :-)<BR/><BR/>Unha aperta desde o oriente.Cuspedepitahttps://www.blogger.com/profile/04133213320313386425noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1857468135893841138.post-28433289637143182182008-02-24T11:59:00.000+01:002008-02-24T11:59:00.000+01:00Este comentario foi eliminado polo autor.Chousa da Alcandrahttps://www.blogger.com/profile/10545664598975625293noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1857468135893841138.post-44763453670037399612008-02-23T18:42:00.000+01:002008-02-23T18:42:00.000+01:00Precioso texto e a foto moi linda, eu espero que n...Precioso texto e a foto moi linda, eu espero que non perdamos nunca as nosas raigames,porque estaríamos a perdernos e a estar perdidos, ¡qué lío!.Deberíamos tamén molestarnos en coñecer un pouquiño máis as nosas raigames,porque é certo iso de que non se pode desatar un nó, senón sabemos como está feito.<BR/>Bicos.Ángeles Mallohttps://www.blogger.com/profile/01793181712616869428noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1857468135893841138.post-83962109144711503352008-02-23T17:46:00.000+01:002008-02-23T17:46:00.000+01:00má o meno que amo andando saltando una baldosa sí ...má o meno que amo andando saltando una baldosa sí y otra ´no, más pasos y mas cortos por favormarisahttps://www.blogger.com/profile/11030708598358489263noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1857468135893841138.post-61995451441587947142008-02-23T15:48:00.000+01:002008-02-23T15:48:00.000+01:00esquecemos tantas veces esa raigame... e tardamos ...esquecemos tantas veces esa raigame... e tardamos tanto logo en recuperar a súa esencia... qué entrada tan bonita, chousa.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1857468135893841138.post-45140790455346592232008-02-23T14:16:00.000+01:002008-02-23T14:16:00.000+01:00Que fermoso!Que fermoso!HADEXhttps://www.blogger.com/profile/12690503130243359979noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1857468135893841138.post-25530142318944668222008-02-23T09:48:00.000+01:002008-02-23T09:48:00.000+01:00As veces os mais debiles son os mais fortes, e o r...As veces os mais debiles son os mais fortes, e o reves.<BR/>A vida exixe moita valentia, e para escapar dela fai falta ser moi cobarde e moi valente ao mesmo tempo.<BR/>REcordo agora unha imaxe desta mullerina apenas izada un palmo do chao "Teresa de Calcuta"....tan pequena, tan grande corazon, dan debil e tan forte. Tan odiada como admirada, tan natural como sobrenatural....<BR/>Somos un lado e outro ao mesmo tempo, sempre, luz e sombra.<BR/>Pero as tuas reflexions son as miñas.<BR/>Unha apertaAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1857468135893841138.post-88003565484862350572008-02-22T22:03:00.000+01:002008-02-22T22:03:00.000+01:00Será por eso que tí dis que teño esa sensación de ...Será por eso que tí dis que teño esa sensación de cousas por facer, de traballo a medias, de pasar pola vida sen que a vida pase por mín....<BR/>Polo demáis somos enanos sobre xigantes, a punta do iceberg.. A raigame fixo todo, e nos, non seriamos nada sen ela, pero xa estaba ahí antes de nacer: a insoportable levedad do ser.. jajaja, filosóficos que estamos!! sí que é certo.<BR/>Bicos filosofais.pitimahttps://www.blogger.com/profile/05925181869977962033noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1857468135893841138.post-3002303205311235702008-02-22T21:53:00.000+01:002008-02-22T21:53:00.000+01:00Muito bonito este texto que nos leva a refletir. D...Muito bonito este texto que nos leva a refletir. Decerto que quem não respeita as suas raízes não pode ser boa gente.<BR/>Bom fim de semana<BR/>Um abraçoElvira Carvalhohttps://www.blogger.com/profile/07080776366776921716noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1857468135893841138.post-53373667303179588352008-02-22T17:30:00.000+01:002008-02-22T17:30:00.000+01:00Douche a razón en todo o que dixeches. Bicos.Douche a razón en todo o que dixeches. Bicos.Lapis-vermellohttps://www.blogger.com/profile/04950576425596704079noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1857468135893841138.post-58608695222384330192008-02-22T16:21:00.000+01:002008-02-22T16:21:00.000+01:00Si perdémola raigame ganharemos unha boa confusión...Si perdémola raigame ganharemos unha boa confusión...<BR/><BR/>Unha aperta de venres.<BR/>:)Marinha de Alleguehttps://www.blogger.com/profile/13047239438316860959noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1857468135893841138.post-36383341323600254612008-02-22T16:18:00.000+01:002008-02-22T16:18:00.000+01:00Hai que ir paso a pasiño, hoxe quémanse etapas moi...Hai que ir paso a pasiño, hoxe quémanse etapas moi rapidamente. Cada cosa o seu tempo e saboreando.<BR/><BR/>Un bico.Evinchihttps://www.blogger.com/profile/03341502299584882734noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1857468135893841138.post-11234657790308664782008-02-22T13:31:00.000+01:002008-02-22T13:31:00.000+01:00Vexo que este blog es un lugar de xuntanza. Gustam...Vexo que este blog es un lugar de xuntanza. Gustame como esta escrito e a excelente combinacion de imaxes e comentarios. Noraboa para el autor, saludos para todos e en especial para Antas de Ulla que e una terriña que eu conozo e quero moito.<BR/><BR/>Manuel lopezAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1857468135893841138.post-22040762786647061162008-02-22T09:58:00.000+01:002008-02-22T09:58:00.000+01:00das raices medra o pelo da cabeza..... eu creo que...das raices medra o pelo da cabeza..... <BR/>eu creo que por ahi circula tanta xente sen cabeciña ningunha, xa que o olvidar as suas raices perde contacto co solo, ca realidade.<BR/><BR/>De todos modos, eu pasei a camiseta, o utilitario, e o teclado con fios.... sintome desplazado (snifs) por non ter garabata, berlina, e teclado inaramico.<BR/>jajaja... unha aperta.Druidhttps://www.blogger.com/profile/14817227330066653125noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1857468135893841138.post-52781556207541804662008-02-22T09:30:00.000+01:002008-02-22T09:30:00.000+01:00Qué fermoso o que dis. Somos tan fortes como sexam...Qué fermoso o que dis. <BR/>Somos tan fortes como sexamos conscentes da nova vulnerabilidade e fraxilidade. <BR/>É fermoso darse conta da nosa fraxilidade, da nosa indefensión cando nacemos.<BR/>E fermoso saber que precisamos aos demais para vivir.<BR/>É moi fermoso sentir que dentro de nos está tanto a fortaleza do carballo como a fraxilidade dunha herba.<BR/>Precisamos estar preto do carballo, e da herba, do río e o mar, do val e da montaña, para saber quen somos. <BR/>Precisamos compartir as nosas vivencias, emocións, necesidades e desexos co noso grupo de "iguais"<BR/>Eu creo que compartir da sentido a nosa vida.<BR/>Creo que xa te comentei que o teu blog conéctame coa raigame (ademáis de aprender galego!).<BR/>Eu síntome parte de esta terra, é o sentimento máis calmo que coñezo, algo así como que estou no meu sitio e podo relaxarme...non pasa nada, todo está ben, podo respirar e disfrutar, sentir o meu peso sobre a terra, a miña respiración no ar. Non é preciso facer nada cando unha está no seu lugar. Só ser, sentir.<BR/>Un saúdo e unha aperta a toda a chousa. En especial unha aperta a busto de golada, non dubido de que a túa fraxilidade darache a forza para seguir confiando na vida. Un bikiño. <BR/>Estou contenta de poder expresarme e compartir na chousa, é fermoso, grazas!.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1857468135893841138.post-53793947362010827412008-02-22T09:00:00.000+01:002008-02-22T09:00:00.000+01:00Concordo con todo o dito, e co desexo de conservar...Concordo con todo o dito, e co desexo de conservar sempre as raíces.Mararíahttps://www.blogger.com/profile/03235163617221736020noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1857468135893841138.post-66964449987217394692008-02-22T00:23:00.000+01:002008-02-22T00:23:00.000+01:00Gustáronme as reflexións que fixeches. Pero difiro...Gustáronme as reflexións que fixeches. Pero difiro nunha única cousa: creo que por máis que o creamos non transitamos pola vida coa fortaleza dun carballo. Somos débiles, insignificantes, mínimos no que á forza se refire. Só por veces cremos que posuímos esa fortaleza que é máis produto da sorte e da fortuna ca das propias enerxías. Póñoche algún exemplos: onde a fortaleza ante a enfermidade?, ante un accidente?, ante un atentado? ante unha catástrofe natural?. Non podemos confundir a vontae ou o orgullo coa fortaleza. Eu prefiro pensar que son débil, moi fráxil. A morte dun amigo tan inexplicablemente acaba de confirmarmo.<BR/>Una saúdo, Chousa, e acepta a miña disensión coma unha aportación con distinto enfoque e con moito agarimo.busto.agoladahttps://www.blogger.com/profile/17846112360321156319noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1857468135893841138.post-81105651616945354122008-02-21T21:36:00.000+01:002008-02-21T21:36:00.000+01:00Unha boa concentracion de pareceres e de verdades ...Unha boa concentracion de pareceres e de verdades en poucas verbas. MaravillosoPauhttps://www.blogger.com/profile/11457286853580189084noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1857468135893841138.post-5913697181506319092008-02-21T20:49:00.000+01:002008-02-21T20:49:00.000+01:00Pero a nosa esencia tamén nos obriga á premura. No...Pero a nosa esencia tamén nos obriga á premura. Non temos paciencia. Calquera pícaro nolo contará. Quero ser maior, quero ter dezaoito, quero ter un traballo, quero ser libre. Coma se o traballo ou os cartos nos deran a libertade. Cando aprenderemos que só nós somos quen de darnos os permisos para ser libres respectando ós máis? Cando, meu? Disfrazamos as nosas inseguridades das presas, e culpamos ás presas da falta de capacidade de aprehender, de vivir. Cando o que creo que nos falta é valentía para medrar sen esquecer a raizame que conformou o noso carácter. Moitos, sen embargo, fuxen. De que teñen medo? Tal vez ata de si mesmos... Ó final fasme ata pensar... <BR/><BR/>Por certo, mañá vou pra Chantada... estaremos máis preto... pero nada nos aproxima máis que as palabras núas.Markesa Merteuilhttps://www.blogger.com/profile/12646177256825570531noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1857468135893841138.post-62218618597144952672008-02-21T17:44:00.000+01:002008-02-21T17:44:00.000+01:00pois coincido coa maioría. pero certo é que cando ...pois coincido coa maioría. pero certo é que cando nos tocan o tema do noso raigame todos nos sentimos tocados por dentro dun xeito especial, neste post falas do que nos define a cada un de nos, de ese contexto que nos diferencia dos demáis en moitas cousas.<BR/><BR/><BR/>curioso é que mentres o lía na miña cabeza non se oia a miña voz, senon a de xurxo souto... xa ves! xa che puxen voz ainda que sexa a doutro.<BR/><BR/><BR/>unha apertamilongahttps://www.blogger.com/profile/14750727291558432511noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1857468135893841138.post-48922433243131462162008-02-21T17:04:00.000+01:002008-02-21T17:04:00.000+01:00Cada día que pasa me gustan máis os teus posts, is...Cada día que pasa me gustan máis os teus posts, iste é realmente precioso. BiquiñosBKhttps://www.blogger.com/profile/08382126345391080636noreply@blogger.com