martes, 22 de abril de 2014

Cromaticamente

Nun entorno dominado polo verde, que ten por bandeira un inmenso branco atravesado de  rotundidade azul;  hai que ter moita confianza no talo para campar así de garbosa nun medio tan cromaticamente hostil.
Agora dise personalidade; pero antes, cando ao fertilizante lle chamabamos esterco, diríamos: aí a tés, con dous pares! (de pétalos).
Por iso costa entender como con dúas pernas tan ben postas, acovarda desta maneira a algunhas (persoas) ter que volver á cotidianidade dun mundo cromaticamente afín

Foto: Directora xeral. Chulería na Ribeira.

20 comentarios:

pitima dixo...

Eu nunca vou de vermello ou cores demasiado vivos a traballar.... Seica estimula a agresividade dos usuarios... Salvo que o tape debidamente co branco da bata... :P

Chousa da Alcandra dixo...

Pois xa vés que a papoula non lles ten medo aos usuarios. Claro que as cepas de mencía non teñen pinta de ser moi agresivas tampouco...

Uol Free dixo...

É que, ás veces, non é tan afín como se pensa,Chousa.

Alís dixo...

Por iso mesmo, Chousa, porque hai que ter un par, ou moita personalidade como se di agora.
A min dame moita envexa (¿sana?) esa flor.

Bicoss

Chousa da Alcandra dixo...

Deches no cravo, Uol!. A cuestión radica en saber onde están as afinidades. Aínda que se vistan con outras cores...

A min tamén me dá desa envexa que ti te preguntas, Alís. (Seguro que non é sana, pero...; que máis ten?)

Paz Zeltia dixo...

Bueno, non sei por quen o dis... non imaxino a quen representa a papoula. Pero sen metáforas no medio, a foto é moi evocadora.

Chousa da Alcandra dixo...

Non o digo por ninguén Zeltia. Así, de paso, dígoo por todos
;-)

J Cima D Vila dixo...

https://www.youtube.com/watch?v=NHLsZMgCO_w&list=UUFlO6tx0IA7_eIm-qoBNNEQ

Chousa da Alcandra dixo...

Cimadevila: apunta aí. Five points para o mestre Sandoval. Two points para os intérpres e...a ghillotina para o técnico de iluminación!

Raposo dixo...

quen sabe se as cepas de mencía coa súa graduación etílica tiveron algo que ver na arroutada cromática da mapoula!
Por certo, que é ese enlace de Jorge Cimadevila, que a min non me aparece??

Markesa Merteuil dixo...

E logo está outro tipo de comentarista que en lugar de cun par prefire describir a singulariedade como rareza a criticar. Non obstante, xa está ben de tanto seguidismo. Hoxe en día non queda outra que despuntar.

Chousa da Alcandra dixo...

Seguro que algo que ver tiveron, Raposo. (Viches agora o video?)

Despuntar apuntando ou apuntando para despuntar, Markesa?

Raposo dixo...

Si, si, agora xa o vin, Chousa.
apertas

Pedras dixo...

E que opinará a elegante e fráxil papoula deste debate desatado? :-)

Que bo enfoque, Chousa!
Bicos de abril e augas mil :-)

jorge Cimadevila dixo...

pareceume axeitado o que di polo final cromático deste post :) é balada triste do labrego interpretada polos parentes ;)

Dalicia dixo...

¡¡ Tempada de minisaias!!!!

mariola dixo...

Pois peor para quen se acovarda.
Máis sempre haberá algunha personalidade desas que ti ben dis, sorteando inclemencias ...
Gústame o da chulería na ribeira.
un biquiño chousa.

Chousa da Alcandra dixo...

A chulería, con certa mesura, incluso pode quedar ben e todo, Mariola.

Tempo de marabillas, Dalicia!!!

O enfoque aínda me ten algo dolorido o lombo, Pedras.

(Bromeaba, Jorge. Ti ben sabes que eu solo estou serio na misa...)

paideleo dixo...

Eu son ave nocturna e pouco podo relucir.

Chousa da Alcandra dixo...

Xa, xa; ti pensas que de noite todos os mouchos son pardos, PaideLeo...jajaja